Türkü söyledim sana bu gece, nelere dayanir bu yüregim nelere gögüs geldik ikimiz...
Hayatta hersey olabiliyormus meger, yeter ki sen kendini sev, yeter ki dünya görsün güzelligini.. Yeter ki hayat anlasin derdini... Derdine yenisini katma bosuna, ezerler gene sorumsuzca...
Türküler söyledim bu gece, ay yildiz bakar oldu, ben gene yürüdüm karli kislar altinda, sürgün yeri degil, burasi anadolu memleketi...
Gelin de oluyormus gelin, sevdigimi aldilar gene benden, gene uzaklara götürmekteler bosu bosuna aldatilmis hayati..
Yürekteki sevda sesleri yakiliyor, agitlar söyleniyor analar bacilar aglamakli türküler cigliyorlar...
Türküler söylenmis bu gece, kimsenin duyamayacagi, kimsenin göremeyecegi bir yerde sesler duyuluyor, anadolu kenari, memleket köselerinde gezmekte olan garibanlar!
Bu gece son geceydi.. Kimilerine göre sürgün sevdasi, kimilerine göre yürek acisi, vefasiz insan-dostlugu, vefasiz sevgi-gercekleri...
Türkülerle sevdim seni bilemedin, türkülerle gömdüm seni göremedin, türkülerle yasattim seni anlayamadin, türküler gibiydin benim icin, yürekteki sevda türküm.. Yanik yanik söylenen türkümdün sen benim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder